"Miyav" aslında yavru kedilerin ihtiyaçlarıyla ilgili annelerine seslenme vokalizasyonudur (bebeklikte daha sık olarak "miiiv" gibi çınlar) ve yavruluk bittikten sonra "miyav" da büyük oranda biter; "miyav"ı daha sonra birbirlerine yönelik olarak neredeyse hiç kullanmazlar. Kediler, "miyav"ın insanlarla olan etkileşimlerinde, daha önce anneleriyle olduğu gibi, ihtiyaçlarına yönelik pozitif getirileri olan, etkili ve işlevsel bir vokalizasyon olduğunu hızla öğrenir ve bunu yavruluktan sonra, farklı ihtiyaçlarıyla ilişkili olarak, farklı bağlamlarda, sessel olarak çok farklı şekillerde, sadece insanlara yönelik çok işlevli bir vokalizasyon olarak kullanırlar. Mivaylar mırlama gibi farklı vokalizasyonlarla karıştırılarak da kullanılabilir.

Evdeki miyavlar, genelde; mama, oyun, masaj, ilgi gibi sevilen bir şeyi istemekle, kapalı bir kapının açılması gibi rahatsız olunan bir durumun sonlandırılmasını istemekle ilişkili olabilir. Bunlara ek olarak, hasta ve yaşlı kediler de sıkıntılarını ifade etmek için miyavlayabilir. Yetişkin kediler yavru kedilerin çıkardığına benzer bir "miv" sesini; üzgünken, sıkıntıdayken ya da teslimiyet göstergesi olarak çıkarabilir. Herhangi bir konuda derdinin çözülmesi gecikmiş, hararetle bir şeyi isteyen, bir sıkıntısı ya da endişesi olan, canı çok sıkılmış ya da insan arayan bir kedi; daha boğazdan gelen, biraz daha uzun süren, daha yüksek sesli, "moouuvvv" gibi çınlayan, zaman zaman inlemeye de benzeyebilen bir versiyonu da kullanabilir.

Genel olarak, pozitif bağlamlardaki ve mental durumlardaki talepkâr miyav'lar daha kısadır ve baştan sona tizleşir. Bağlam ve mental durum negatifse, yani kedi stres altındaysa, sıkıntıdaysa, kurtulmak istediği bir durumdaysa, miyavın ses düzeyi yükselir, süresi uzar ve baştan sona pesleşir. Duygu ne kadar yoğunsa miyavın ses düzeyinin ve tekrarlarının da buna paralel arttığı düşünülebilir.

Bir kedinin "miyav" vokalizasyonlarının nasıl bir ses karakteristiğinde olacağı hem genetik yapısından hem yetişme koşullarından hem de diğer çevresel koşullardan, yani yavruluk sürecinden ve insanlarla olan etkileşim geçmişinden etkilenir; dolayısıyla farklı kedilerin benzer durumlarda göstereceği miyavlamalar birbirlerinden oldukça farklı olabilir. Bu nedenle, her kedili evde farklı bir "kedice" konuşulur ve bakım veren insanlar dikkat ettikleri takdirde, zamanla hangi miyavın ne anlama geldiğini anlar. 

Düşük frekanslı, nefes alırken ve verirken ağız kapalı çıkarılan, ritmik bir sestir. Yavru kediler ihtiyaçları giderildiğinde ve kendilerini iyi hissederken mırlar. Anne kedi de yavrulara bakım verirken mırlar. Yetişkinlikte de, genelde kediler bu sesi kendilerini iyi hissederken, konforluyken, birbirlerini tımarlarken, insanları selamlarken ya da onlardan bakım isterken çıkarırlar fakat çok ağrı hissederken, yaralıyken, çok korkmuşken, açken, doğum yaparken ve ölürken de kediler mırlayabilir. Çevreye verdiği mesajın "ben tehdit değilim" olduğuna dair yorumlar vardır. Bununla birlikte, 2001'de Muggenthaler tarafından Amerika Akustik Birliği Dergisi'nde yayımlanmış bir çalışma özetinde, 5 kedigil türünün kaydedilen mırlama frekanslarının, kemik ve yumuşak doku hasarlarının iyileşmesini hızlandıran frekanslar olduğu bildirilmiştir. Dolayısıyla kediler mırlayarak hem kemik ve yumuşak doku hasarlarının iyileşmesini hızlandırıyor hem de günün büyük kısmını dinlenerek geçirmek zorunda olan bir hayvan türü olarak kemik yoğunluklarını ve kas kütlelerini korumayı sağlıyor olabilir.

Mırlamayla miyav'ın içi içe geçmiş haline benzeyen, ağız kapalı çıkarılan, kuş seslerini andıran formları da olan vokalizasyonlardır. Anlık "mrr" gibi ya da daha uzun versiyonları vardır. Uzun versiyonlar pesten tize gider. Vokalizasyonun kökeni anne-yavru iletişimidir. Anne yavrularını yuvaya sokarken ya da bir yerden bir yere götürürken "Dikkat! Beni takip edin" mesajını vermek için kullanabilir. Bunun dışında aynı sosyal gruptaki yetişkin kedilerin birbirlerini selamlama sırasında kullandıkları bir vokalizasyondur. 

Evdeki kediler bu tip vokalizasyonları genellikle, sizden bir süre uzak kaldıktan sonra yanınıza geldiklerinde ya da siz dışarıdan eve geldiğinizde "Sensin demek, gördüğüme sevindim" anlamında selamlama amaçlı kullanırlar. Uyuyan bir kediye yumuşakça dokunup uyandırdığınızda da bu tip bir vokalizasyonla tepki verir; "Ha, sensin, tamam" gibi düşünülebilir. Bazen sizden bir şey istemek için ya da elinizdeki oyuncağı gördükten sonra sizi oyun mekânına götürürken ya da elinizdeki mamayı gördükten sonra sizi yemek noktasına götürürken de bu tip vokalizasyonların daha kısa versiyonlarını kullanabilirler. 

Kedinin bu gruptaki vokalizasyonları kullanıyor olması, daha geniş perspektifte, kendini genel olarak iyi hissettiğinin de bir göstergesidir. Kediler negatif duygudurumlarındayken bu tip sesleri çıkarmazlar. Kediniz böyle bir ses çıkararak sizi selamladığında siz de benzer bir sesle karşılık verebilirsiniz.

Kızgınlıktaki dişi kediler titrek sesli vokalizasyonları daha sık kullanmaktadır.

Bu vokalizasyonlar genelde erkek kediler arasında bölge sahipliğiyle ilgili çatışma durumlarında, fiziksel saldırı gerçekleşmeden önce tehdit ve gözdağı amaçlı kullanılır. En önemli amaçlarından birinin fiziksel kavgayı engellemek olduğu söylenebilir. Bu sesler farklı uzunluklarda, frekanslarda, ses düzeylerinde ve melodilerde olabilir. Gırtlaktan gelen, daha pes ve görece kısa süren versiyonları da vardır. (Uluma ve inlemeler) Daha pes ve normal bir ses düzeyinde başlayıp git gide tizleşen, ses düzeyi aşırı yükselen, oldukça uzun süren, aşırı deforme olmuş miyavlamalara benzeyen versiyonları da vardır. (figan ve feryatlar) Zaman zaman insan bebeği seslerine benzeyen formları da vardır. Bu uzun seslerin arasına hırlamalar, tıslamalar girebilir; sonlara doğru tizleşme çok artarsa bağırmalar ve çığlıklar takip edebilir.

Evde duymayı pek beklemememiz gereken seslerdir. Eğer kediniz bu sesleri çıkarmaya başladıysa arkasında bir sağlık problemi olabilir; dolayısıyla veterinerinize başvurmanız gerekir.

Miyavların ulumaya kayan, uzunca, yüksek sesli versiyonları kızışma dönemlerinde dişi kediler ve dişilerin bu çağrılarına cevap veren erkek kediler tarafından kullanılır. 

Kedilerin ağzını açıp hızlıca hava çıkarmasıyla oluşan, delik lastikten hava kaçışına benzeyen, keskin bir sestir. Kısa versiyonu "TIST", anlıktır ve daha sert bir sestir. Kediler bu sesi çıkarırken ön ayaklarını da sertçe yere vururlar. Çok benzer bir davranış çitalarda da görülmektedir. Uzun versiyonu sabit bir "pıhhhhh" sesi şeklindedir. Bu vokalizasyon farklı agonistik bağlamlarda kullanılabilir. Tehdit altında hissedilirken düşman olarak algılanan bir canlıya karşı "Daha fazla yaklaşma!" mesajını vermek için, kedinin karşısına ne olduğunu anlamadığı bir şey bir anda şaşırtarak çıkarsa (ev ortamında, yaşlandığı için duyuları zayıflayan kedilerde daha çok görülebilir), o anda kendisine yapılan şeyle ilgili limitlerine ulaşmış bir ev kedisi tarafından "artık yeter, sınırdayım" mesajını vermek için kullanılabilir. Yavru kediler 3 ay içinde bu sesi çıkarabilecek hale gelir.

Gırtlaktan gelen, orta-pes frekanslı, darbe modülasyonlu, nefes verirken, gergin, açık bir ağızla çıkarılan bir sestir. Genellikle uzun sürer. Tekrar eden r'ler gibi düşünülebilir. Bu sese uluma sesleri, tıslamalar eşlik elebilir. Tehlike ve tehdit algısıyla ilgilidir. Rakibi uzaklaştırmayı amaçlar. 

Evde genelde kedinizden pek duyamayacağınız bir sestir. Nadir durumlarda, kedinizi istemediği bir konuda fazla zorlarsanız ya da ağzındaki bir şeyi zorla almak isterseniz bu seslere tanık olabilirsiniz. 

Diş göstermeli hırlama normal hırlamaya benzer fakat ona göre biraz daha kısa, gürültülü ve tizdir.

Bu sesler kedi kediye "düellolar" sırasında duyulur. Hızla tizleşebilen ve yüksek düzeyli seslerdir. Kedinin canının acıdığını ifade edebilir.

Bir çiftleşmenin sonunda erkek kedi penisini geri çekerken penis üzerindeki dikensi çıkıntılar dişiye acı verir ve bu vokalizasyon, agonistik durumlar dışında cinsel bağlamda da duyulabilir.

Evde kedinizin canını yakan, kuyruğuna basılması gibi bir şey olursa bu şekilde çığlık atabilir.

Alt çeneyi defalarca hızlıca açıp kapayarak dişlerin birbirlerine temasıyla çıkan, adına benzer bir sestir. "Kı-kı-kı-kı..." gibi çınlar. Bu sese cikleme benzeri titrek sesler de eşlik edebilir. Bazen çıtırtı olmayabilir ve ses, titrek bir miyavlama gibi duyulabilir. Kediler bu sesleri ulaşamadıkları bir ava odaklarında çıkarırlar. Bu çok dikkat çekici vokalizasyonun nedeninin, hedefine varamayan aşırı heyecan ve motivasyonun yer değiştirmesi olduğuna ya da hedefteki avın sesini taklit ederek onu kendine yaklaştırmak olduğuna dair yorumlar yapılmaktadır. Kedilerin avlanma taktiklerinin gizlenme ve sessizlik üzerine kurulu olduğu düşünülürse ikinci açıklama mümkün görünmemektedir. 

Kediniz evde cam önünde zaman geçirirken bu seslere tanık olabilirsiniz, oldukça ilginç seslerdir.